Święto uchwalenia Konstytucji 3 Maja
W dniu 3 maja odbyły się uroczystości związane z obchodami Narodowego Święta 3 Maja. Liczne delegacje władz parlamentarnych, samorządowych, przedstawiciele instytucji i organizacji, poczty sztandarowe i mieszkańcy uczestniczyli w Mszy Świętej za Ojczyznę odprawionej przez ks. kanonika Krystiana Szenowskiego w Kościele pw. św. Marcina w Kępnie.
Następnie delegacje w asyście Orkiestry Dętej przemaszerowały na Rynek. Okolicznościowe wystąpienie wygłosił Krzysztof Godek, II Zastępca Burmistrza Miasta i Gminy Kępno.
W podniosłej atmosferze delegacje oddały cześć bohaterom walk o wolność i demokrację. Patriotyczne utwory zagrała Orkiestra Dęta. Uroczystości zakończył poczęstunek na stoisku Gminy Kępno.
Okolicznościowe wystąpienie Burmistrza Miasta i Gminy Kępno:
Trzeci Maja radością wiosenną
wszystkich ludzi dziś w Polsce powitał,
Sztandarami biało-czerwonymi
umaiła się Rzeczpospolita.
3 maja 1791 roku Król Stanisław August złożył przysięgę na Ustawę Rządową na ręce biskupa krakowskiego, Feliksa Turskiego. Uchwalona została Konstytucja, przełomowy w dziedzinie ówczesnej legislacji i ogólnego porządku dokument. Usprawniała działanie sejmu, znosząc liberum veto, wprowadzała dziedziczność tronu, co zapobiegało obcej ingerencji i wewnętrznej anarchii w okresach bezkrólewia, ustanawiała kolegialny organ rządowy – Straż Praw, co było krokiem ku ulepszeniu administracji państwa.
Gdyby pozwolić sobie na odnoszącą się do współczesności interpretację, można powiedzieć, że dokument miał również wymiar samorządowy, gdyż na jego mocy miasta miały prawo do wysyłania na Sejm dwudziestu czterech plenipotentów jako swoich przedstawicieli, zabierających głos w sprawach które ich dotyczyły.
Patrząc jednak na bieg wydarzeń z dzisiejszej perspektywy odnoszę wrażenie, że nie prawne regulacje, nie epokowość wprowadzonych rozwiązań były najbardziej istotne. Pragnę skierować Państwa rozważania na nieco inną, bo mentalną sferę. Historia bowiem jest tak silna, jak długo wzbudza emocje. Najznamienitsze zwycięstwa wojsk, heroiczne czyny i wiekopomne wydarzenia budują dumę która nie kruszeje z upływem wieków.
Szanownie Państwo!
Obchodzimy Narodowe Święto przebudzenia. Celebrujemy zwrot ku miłości do Ojczyzny, bowiem jej twórcy i obrońcy musieli bardzo często stawiać czoła nie tylko zaborcy i przeciwnikom, lecz swoim własnym przywilejom. Dla egoisty rezygnacja ze swoich swobód to absurd, karykatura wyznawanych przez niego wartości.
Kompromis wymaga ofiary i dobrej woli. Przebudzenie w całej okazałości dokona się tylko wtedy, gdy ofiara taka zostanie złożona.
Co jednak odpowiedzieć tym, którzy podkreślą, że krótki był żywot transformacji? Przecież Konstytucja 3 maja przetrwała ledwie 14 miesięcy. Fakty są niezaprzeczalne, nie można zanegować takiego stwierdzenia.
Jak ma się jednak twarda kalkulacja do przesłania ponadczasowego na tyle, że trwa po dziś dzień? Czy Ustawa Zasadnicza i jej misja przepadły w wyniku zaborów i przegranych wojen? Otóż nie! Dowodem tego jest choćby nasza obecność podczas dzisiejszej uroczystości.
Obrońcy Konstytucji nie ustępowali na krok nawet w obliczu klęski. Czyżby wiedzieli, że walczą za sprawę istotniejszą niż ich własne życie?
Widmo upadku i porażki nie zatrzymało umysłów które doświadczyły przebudzenia, pozwolę sobie na stwierdzenie, że siły dodawała im świadomość nieśmiertelności sygnału wysłanego przyszłym pokoleniom. Nasi przodkowie odeszli z sercami przepełnionymi nadzieją, że zostanie po nich świadectwo naprawionych błędów i jasny przekaz, by Ojczyznę cenić ponad przyziemne, krótkotrwałe dobra.
Konstytucja była ich aktem wiary w lepsze czasy dla Rzeczpospolitej. Była nauką.
Dzisiaj każdy z nas tworzy mniejszą czy większą rzeczywistość. Każdy z nas uczy i daje przykład. Każdy chce coś po sobie zostawić.
Szanowni Państwo, odpowiedzmy sobie zatem w duchu na pytanie: co będzie naszą Konstytucją?
Moje wystąpienie rozpoczął wers autorstwa Stanisława Aleksandrzaka, jestem więc winien oddać jego twórczości również zakończenie.
Rozpłynęła się już pieśń radosna
głośnym echem po ojczystym kraju
– Witaj, witaj, Majowa Rocznico,
pamiętny Trzeci Maju
