Podjęta w średniowieczu próba stworzenia organizmu miejskiego nie powiodła się ze względów ekonomicznych, a także politycznych. Ówczesne warunki ekonomiczne nie sprzyjały rozwojowi miasta, bowiem położone ono było na uboczu szlaków handlowych. Uwarunkowania polityczne spowodowały brak stabilizacji i przechodzenie ziemi kępińskiej w ręce książąt śląskich lub wielkopolskich. Był to typowy los miejscowości pogranicznych w owym czasie.
Dopiero wiek XVII i poczucie stabilizacji sprawiły, iż lokacja miasta stała się faktem. Stało się tak z uwagi na kilka czynników, wśród których jako najbardziej znaczący można określić napływ ludności do Kępna z pobliskiego Śląska. Byli to rzemieślnicy i kupcy protestanccy szukający tu możliwości swobodnego wyznania swojej religii oraz warunków rozwoju ekonomicznego.
Jedno i drugie zapewniał im porządek prawny panujący na ziemiach ówczesnej Rzeczpospolitej.
Adam z Rudnik Biskupski, starosta wieluński był człowiekiem dobrze widzianym na dworze królewskim. To umożliwiło mu otrzymanie w 1660 roku zgody Jana Kazimierza na lokowanie Kępna. Mamy również wszelkie dane, aby przypuszczać, iż inicjatywa dotycząca lokacji miasta wyszła z kręgów kupiecko-rzemieślniczych zamieszkujących ówczesne Kępno.
Potwierdza to przywilej lokacyjny z 1661 r. jak i raport wizytatora biskupa wrocławskiego z 1666 r.
Nadanie praw miejskich stało się początkiem kępińskiej samorządności, było wprowadzeniem ściśle określonego ładu prawnego regulującego życie codzienne mieszczan kępińskich. Stało się również podstawą bytu ekonomicznego miasta i zaczynem jego rozwoju.
Rozmach w planowaniu przestrzennym Kępna (Rynek o powierzchni 1 ha) świadczy o wyobraźni właściciela dóbr kępińskich oraz jego podatności na sugestie mieszkańców, którzy chcieli by miasto miało dobrze rozplanowany układ przestrzenny, z jasno określoną siecią ulic i poszczególnych kwartałów domostw.
Późniejsze dzieje Kępna dowodzą słuszności podjętych wówczas decyzji i pewnej dalekowzroczności w planowaniu.
W czasach nam współczesnych z ochotą sięgamy do samorządowych korzeni Kępna, bo przecież obecna polska samorządność jest spadkobiercą tamtych tradycji, a jednocześnie stanowi szkołę postaw obywatelskich i tworzenia silnych związków terytorialnych pomiędzy mieszkańcami i miastem.
