Kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Świbie

Kościół z XIII wieku, założony przez właścicieli wioski, ród Olkszów. W 1622r. kościół został konsekrowany przez sufragana wrocławskiego, Marcina Kolsdorfa.. Plebania posiadała łan roli, mesznę od włościan i daninę z młynów.

Z wizytacji w 1635r. wynika, iż kościół był zrujnowany i opustoszały. Przez koleje lata, miejscowość przeszła pod władanie min. wieruszowskich Paulinów, kościołem zarządzał proboszcz z Wieruszowa; w 1670r. świątynię obsługiwał ks. Jan Tluczyński, który odprawiał mszę św. Tylko dwa razy w roku w Boże Narodzenie i wspomnienie św. Katarzyny.

Po Kongresie Wiedeńskim Świba stała się filią parafii Olszowskiej. W dniu 1 lipca 2000r. Świba stała się samodzielną parafią. Kościół jest budowlą konstrukcji zrębowej, jednonawowy. Wewnątrz, na belce tęczowej, widać krzyż z XVI wieku. Ołtarz główny pochodzi z połowy XIX wieku, w jego wnętrzu znajduje się obraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

Do innych zabytków znajdujących się w świątyni należą m.in. rzeźby Matki Bożej z Dzieciątkiem z początku XVI wieku, św. Katarzyny z początku XVI wieku, św. Barbary również z początku XVI wieku, Matki Bożej Bolesnej z II połowy XVI wieku, dwa krzyże z przełomu XVIII i XIX wieku. Do prezbiterium przylega murowana zakrystia, obita deskami wykonana w latach osiemdziesiątych XX wieku.

Dach pokryty blachą. Nad nawą wznosi się wieżyczka na sygnaturkę z sześcioboczną latarnią i cebulastym hełmem.