Historia Ratusza sięga odległych czasów. Akta nie mówią czy tuż po lokalizacji miasta w 1661 roku wzniesiono oddzielny gmach ratuszowy. Początkowo posiedzenia władz odbywały się prawdopodobnie w mieszkaniu burmistrza lub we dworze właściciela.
Należy przypuszczać, iż w XVII wieku wybudowano pośrodku kępińskiego rynku, drewniany ratusz, o którym wspominają księgi grodzkie, w których to zamieszczony został opis ratusza i jego stan zachowania w końcu XVIII wieku: „Ratusik w rynku, w którym dwie komórki na dole dla więźniów, a na górze izdebka, chociaż zdezelowany, stoi dach na nim bardzo zły i szpeci miasto…”
Z tego opisu wynika, iż był to jednopiętrowy budynek wykonany z drewna i kryty gontem. Po ponad 100 latach, jego stan techniczny był zły. Odnośnie jego początków, czyli daty wybudowania nie zachowały się żadne dane źródłowe. Z końcem XVIII stulecia budynek ów został rozebrany.
W miejscu rozebranego ratusza w 1835 roku stanął pokaźny, murowany budynek w stylu klasycystycznym, dwukondygnacyjnym z frontem wysuniętym przed elewacją, dwuspadowym dachem pokrytym dachówką, na którego szczycie wzniesiono niewysoką, krępą wieżyczkę z zegarem, usytuowany pośrodku rynku, budowany na pomieszczenia utworzonego z nowa sądu ziemsko-miejskiego.
Służył on jednocześnie za siedzibę magistratu. Już wkrótce stał się on niewystarczający dla tych dwóch instytucji i dlatego mieszczanie kępińscy wznieśli tuż obok, przy ul. Ratuszowej nr 2, nowy budynek ratusza, również w stylu klasycystycznym, w którym to budynku władze samorządu kępińskiego znajdowały się do 1975 roku. Budowa nowego ratusza rozpoczęła się w 1846 roku.
Gmach dawnego ratusza uległ rozbudowie w roku 1866. Do wydłużonego na planie prostokąta gmachu dołączono dwa prostokątne ryzality boczne, wysunięte przed elewację frontową (zachodnią). Na dachu dwuspadowym, krytym dachówką, na osi głównej umieszczona była wyżej wspomniana wieżyczka, która również uległa przebudowie.
Zachowano murowaną, kwadratową podstaw, dodając do niej ośmioboczny, drewniany trzon z arkadowymi przezroczami, kryty stożkowatym hełmem z chorągiewką na iglicy. W tym stanie architektonicznym ratusz kępiński przetrwał do czasów nam współczesnych. Gdy w 1989 roku wybudowano w Kępnie nowy gmach sądu rejonowego, kępiński ratusz powrócił do kępińskich władz samorządowych.
Po przeprowadzonym remoncie kapitalnym pełni dziś swoją dawną, zgodną z dziejami naszego miasta funkcję.
