Jest to teren na południe od Wzgórz Ostrzeszowskich, na północy - wschód od Kotliny Domasłowskiej, na północ od Wzgórz Mnichowicko-Trzcinickich, na zachód od Równiny Mikorzyńskiej i na północny-zachód od Przełomu Wieruszowskiego.
Wieś położona jest w południowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie kępińskim, 5 km od Kępna.
Powierzchnia Szklarki Mielęckiej wynosi 261 ha. Zabudowa wsi jest tzw. jednoulicówką.
Tereny, na których powstała Szklarka Mielęcka należały do dóbr rycerskich Mielęcina (wieś, która leży 3 km na zachód od Szklarki Mielęckiej, w gminę Bralin). Nazwa miejscowości wywodzi się od szklarni, która znajdowała się na tym terenie, należała do majątku Mielęcin. Na terenie wsi działał młyn. W kronikach parafialnych kościoła w Parzynowie wspomina się, że wieś powstała w XI wieku i młyn, który płacił ?mesznę? temu kościołowi. Początkowo wieś nosiła nazwę Szklarka, druga część wioski-wschodnia powstała później. Na terenach wschodnich były osady: Julianopole i Hipolitopole. Nazwy tych dwóch osad pochodziły od imion dzieci dziedzica Mielęcina. W 1900 roku miejscowości te połączono, powstała wówczas miejscowość Langental, w 1920 roku wieś otrzymała nazwę Szklarka Mielęcka funkcjonującą do dziś.
Ze starych zapisków wynika, że przez wieś w 1812 roku przechodziło wojsko Napoleona idące na Moskwę, w czasie Powstania Wielkopolskiego (1919-1920 rok) miały miejsce potyczki na polach pomiędzy Bralinem, Borkiem Mielęckim, a Szklarką Mielęcką.
Szklarka Mielęcka jest to typowa wieś o charakterze rolniczym, rolnictwo jest głównym źródłem utrzymania. Wśród rolników na uwagę zasługują hodowcy bydła mlecznego i równocześnie producenci mleka, hodowcy trzody chlewnej i bydła opasowego oraz gospodarstwo unijne nastawione na produkcję roślinną.
Na terenie wsi działa wiele organizacji, w tym: jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, Koło Gospodyń Wiejskich, Kółko Rolnicze.
